У рэдакцыю напісаў Міхаіл. Ён знайшоў вакансію ў Польшчы і атрымаў запрашэнне. Каб трапіць у суседнюю краіну і прыступіць да абавязкаў, заставалася няшмат: атрымаць візу і дабрацца да працы. Але з гэтым узнікла праблема. Вось ужо тры месяцы мужчына не можа нават запісацца на падачу дакументаў. Паводле візавай эксперткі Анастасіі Лысакоўскай, ён не адзіны, хто трапіў у такую сітуацыю.
Імя суразмоўцы змененае дзеля яго бяспекі.
Запрашэнне на працу Міхаіл атрымаў у студзені. Каб запісацца на візу, ён звярнуўся па дапамогу да пасярэдніка, які дапамагае лавіць месцы праз чат-бот у Telegram, і з лютага пачаў спрабаваць.
— Лічыў, каб зарэгістравацца, патрэбная добрая праграма і сучасны тэлефон. Потым зразумеў, што, нават маючы на руках дарагі мабільны, нічога не зробіш, бо прэтэндэнтаў вельмі шмат, а «разыгрываюць» добра калі некалькі дзясяткаў месцаў, — напісаў у рэдакцыю мужчына. — У ідэале візавы цэнтр «выкідвае» месцы два-тры разы на месяц. Калі яны з’яўляюцца, куратар (чалавек, які дапамагае з запісам) пра гэта паведамляе, і ты спрабуеш злавіць слот.
Па такой схеме Міхаіл спрабуе зарэгістравацца вось ужо тры месяцы, але пакуль безвынікова.
— І я такі не адзін! — эмацыйна заяўляе ён.
Экспертка Анастасія Лысакоўская адзначае, што, у адрозненне ад пасярэднікаў, сам візавы цэнтр прапануе запісацца на падачу толькі праз іх афіцыйны сайт. Пры гэтым злавіць месца на працоўную візу гэтак жа складана, як і на турыстычную.
— Яна адносіцца да катэгорыі D і дазваляе доўгатэрміновае знаходжанне ў краіне. Для яе сістэма вылучае асобныя слоты. Але, як і з турыстычным шэнгенам, ахвочых значна больш, чым «акенцаў», таму атрымаць свабоднае складана, — тлумачыць суразмоўніца. — Да таго ж у момант рэгістрацыі сайт можа лёгка завіснуць і не адкрывацца. Пры гэтым такі заход залічваецца як спроба. Тры спробы — і сістэма блакуе карыстальніка на 24 гадзіны, бо расцэньвае гэта як шматразовы ўваход.
Акрамя таго, сістэма верыфікацыі не заўсёды карэктна спрацоўвае.
— Чаму? Адна з прычын — ёй, скажам так, не падабаецца вашае фота ў пашпарце. Падчас верыфікацыі яна не бачыць падабенства з чалавекам, які спрабуе зарэгістравацца. У выніку не прапускае, — працягвае экспертка. — У мяне былі кліенты, якія самі год спрабавалі злавіць слот. Тое, што ў іх было запрашэнне ад працадаўцы, ніякіх бонусаў і пераваг не давала.
Са словаў Анастасіі, цяпер месцы на падачу на працоўныя візы з’яўляюцца двойчы на месяц. Інфармацыя пра гэта размяшчаецца на сайце цэнтра ў раздзеле «Важная інфармацыя і паведамленні».
— З маіх назіранняў, на гэты момант складаней за ўсё запісацца ў Мінску, лягчэй — у Брэсце, бо тут менш ахвочых, — падказвае суразмоўніца. — І ўсё ж зрабіць гэта самому можна. Але, як мне здаецца, тыя, у каго гэта атрымліваецца, — шчасліўчыкі.
Па каментар наконт сітуацыі з працоўнымі візамі «Люстэрка» звярнулася ў Генеральнае консульства Польшчы. Мы апублікуем адказ, як толькі яго атрымаем.
Чытайце таксама
